Een lange reisdag

Donderdag 15 augustus

Vandaag verlieten we om 8:30 per boot ons resort met het longhouse nadat we ‘s nachts een fikse onweersbui hadden gehad waar iedereen ( met uitzondering van Martijn) van wakker was geworden. Het vertrek vanuit dit resort leverde gemengde gevoelens op. Het rustieke lieten we achter ons maar vele keken toch uit naar de WiFi in het volgende hotel. Daarnaast regende het die ochtend nog steeds en dan ziet zo’n resort er toch heel anders uit.
Vanuit de boot gingen over in onze vertrouwde bus over de vertrouwde hobbelwegen. Gelukkig was het al snel weer droog. Onderweg hebben we een peperplantage bezocht waar we hoorde hoe zwarte en witte peper werd gemaakt van die kleine groene korrels. Ik vraag me altijd af hoe iemand op het idee is gekomen om dat soort bereidingen uit te proberen. Nadat iedereen “de beste peper van Maleisië “ had gekocht gingen we weer verder.
Via een lunch op een lokale markt bereikte we onze eindbestemming voor deze dag, Damai beach resort. Bij het betreden van de lobby werd direct de WiFi opgezocht en hoorde je overal berichten binnen komen met uitzondering en enkele ongelukkige die maar steeds een foutmelding kregen.
We hadden kamers aan het zwembad dus dat was ideaal.
s’avonds zou iedereen zelf op pad gaan om ergens te eten. Maar het aantal eetgelegenheden was erg beperkt dus al snel zaten we met allemaal Nederlanders in hetzelfde restaurant. Een gezin dat zelfstandig op pad was wist niet dat er geen pinautomaat in Damai Beach was. Zij bood aan om ons eten met haar visa kaart te betalen en wij hebben toen het geld aan haar gegeven. Hadden zij ook weet cash op zak. Nadat we daarna de 7/11 nog onveilig gemaakt hadden voor een ijsje gingen een aantal slapen en een aantal naar de bar. Morgen uitslapen.