Orang Oetangs, Waar?

Vanwege de slechte wifi kunnen we onze verhalen van Batang  Ai nu pas posten. Deze blog gaat over wat we hebben meegemaakt op Dinsdag 13 augustus.

De zesde dag van de rondreis stond in het teken van de orang oetangs. Vandaag zouden we namelijk naar het orang oetang reservaat gaan. Maar eerst was het tijd om tactisch in te pakken, want voor het volgende hotel moeten alle kleren voor 3 dagen in de rugzak passen. Het hotel is namelijk alleen met een bootje te bereiken en daar passen geen koffers in. Onze koffers zien we pas weer terug bij het volgende hotel. Nadat iedereen zijn rugzak zo goed mogelijk had ingepakt en zijn koffer vaarwel had gezwaaid was het tijd om naar de orang oetangs te gaan. Tijdens de reis er naartoe werd verteld dat in dit reservaat momenteel 32 orang oetangs worden opgevangen op 353 hectare. Om 9 uur zou de voedertijd beginnen, maar helaas waren we een paar minuten later waardoor niet iedereen van de groep de orang oetangs heeft kunnen zien. Wij hebben er nog net 2 zien wegslingeren en Martijn heeft hier nog een foto van kunnen maken. De rest van het uur, de voedertijd zou tot 10 uur duren, hebben we nog staan wachten totdat ze terugkwamen, maar helaas. Wellicht hielp het niet dat we met zo'n 200, niet allemaal even stille, toeristen op het platform stonden te kijken.

Terug in de bus hadden we alle tijd om de teleurstelling te verwerken. De rest van de dag was het afleggen van 230 hobbelige kilometers met de bus. Onderweg zijn we nog gestopt bij een lokale markt, waar van alles te koop was van fruit, vlees en vis tot zelfgemaakt eten en nepkleding. Gids Fleur had op de markt pannekoekjes met suiker en nootjes gekocht voor heel de groep. Een erg lekkere snack. Ook de tweede stop met een lokale lunch beviel goed. Na nog eens twee uur rijden over een weg met nog diepere kuilen en hogere hobbels kwamen we om 5 uur aan bij de boot. In een half uurtje bracht de boot ons naar het hotel, waar we gelijk weer het zwembad in doken. Helaas is het water hier net zo warm als badwater, dus het is meer koken dan afkoelen. In de avond zijn we met de hele groep bij het restaurant gaan eten. Het kostte wat tijd en heel wat schrijfwerk, maar uiteindelijk had iedereen zijn eten en was het erg gezellig. Morgen kunnen we een beetje uitslapen. Dan hoeven we pas om kwart over 9 klaar te staan voor een bezoek aan de Iban stam.

Sanne en Tom